poniedziałek, 26 sierpnia 2013
poniedziałek, 8 lipca 2013
Liebster Blog!
Zostałam nominowana do Liebster Blog!
Za nominację dziekuję Julii K. :D
Krótko o tym: Liebster blog to wyróżnienie otrzymywane od innego blogera w ramach uznania za "dobrze wykonaną robotę". Osoba z wyróżnionego bloga odpowiada na 11 pytań zadanych przez osobę, która blog wyróżniła. Następnie również nominuje 11 osób (informuje je o tym na ich blogu) i zadaje 11 pytań. Nie wolno nominować bloga, z którego otrzymało się wyróżnienie.
Pytania na które muszę odpowiedzieć:
Za nominację dziekuję Julii K. :D
Krótko o tym: Liebster blog to wyróżnienie otrzymywane od innego blogera w ramach uznania za "dobrze wykonaną robotę". Osoba z wyróżnionego bloga odpowiada na 11 pytań zadanych przez osobę, która blog wyróżniła. Następnie również nominuje 11 osób (informuje je o tym na ich blogu) i zadaje 11 pytań. Nie wolno nominować bloga, z którego otrzymało się wyróżnienie.
Pytania na które muszę odpowiedzieć:
1.Jaki masz kolor oczu?
Mój kolor oczu to brązowy.
2.Jaki jest twoja ulubiona postać z "Violetty"?
Moja ulubiona postać z "Violetty" to Federico.
3.Czytasz jakiś miesięcznik dla nastolatek?
Czytam miesięcznik "TWIST" i "BravoGIRL" oraz dwutygodnik "BRAVO"
4. Jaką miałaś średnią na koniec roku?
Na koniec roku miałam średnią 5,3.
5.Co najbardziej lubisz robić?
Najbardziej lubię spędzać czas z przyjaciółmi.
6.Czego się boisz najbardziej?
Najbardziej boję się ciemności.
7.Co byś wzięła ze sobą na bezludną wyspę?
Na bezludną wyspę wzięłabym mojego chłopaka.
8.Jakie jest twoje ulubione zwierzę?
Moje ulubione zwierzę to koń.
9.Jaka jest twoja ulubiona gwiazda?
Moja ulubiona gwiazda to Selena Gomez.
10.Twoja ulubiona piosenka to...
Moja ulubiona piosenkarka to Rihana.
11.Masz rodzeństwo?
Tak. Mam starszego brata o imieniu Marcin.
Osoby, które nominuję:
1. Francesca
2. Pati ;3
3. Alex
4. MartuLLa
5. SuperFoxia
8. Teddy
10. Victoria
11. Pyśka
Pytania ode mnie:
1. Jaki jest Twój ulubiony kolor?
2. Co najczęściej robisz w wolnym czasie?
3. Gdzie chciałabyś pojechać na wakacje?
4. Jaki jest Twój ulubiony zespół?
5. Co najczęściej oglądasz w telewizji?
6. Wolisz lato czy zimę?
7.Jaką miałaś średnią na koniec roku?
8.Jesteś szalona czy spokojna?
9. Co byś zrobiła, gdybyś spotkała Jorga Blanco?
10. Kto jest Twoim idolem?
11. Masz rodzeństwo?
***************
Jeszcze raz dziekuję za nominację. Nastepny rozdział jutro. Buziaczki, Nicola ;*
niedziela, 9 czerwca 2013
Rozdział VI
***Violetta***
W drzwiach stał Leon.
Gdy go zobaczyłam uśmiechnęłam się. Chłopka odwzajemnił uśmiech i
zapytał:
-Violetto, witaj. Czy.. Czy chciałabyś pójść ze mną do Resto
Bandu?
-Yyy… Tak jasne!
Omg! On zaprosił mnie na randkę. Violetta! Ogarnij się. To tylko
wyjście przyjaciół do baru. Jaka tam znowu randka? Chociaż.. Chciałabym, żeby
to była randka.
***Leon***
Zebrałem się na odwagę i zaprosiłem Violę. Ale.. Chyba będę musiał
jej powiedzieć, że wyjeżdżam. Ciekawe jak zareaguje. Dobra nie będę teraz o tym myślał.
- Przyjdę po Ciebie o 17.00. Okey?
-Tak. – powiedziała dziewczyna.
-Ja już idę. Pa pa! – pocałowałem ją w policzek.
-Co się tu dzieje? – nagle przyszedł pan Castillo.
-Nic tato. Po prostu Leon zaprosił mnie do Resto Bandu. –powiedziała
Violetta. Po minie jej ojca było widać, że nie podoba mu się ten pomysł.
-Violetto nigdzie nie pójdziesz. Jesteś za młoda na randkowanie.
– prawie krzyczał.
-Nie może pan jej zabraniać spotykać się ze znajomymi. Viola
jest prawie dorosła! – odpowiedziałem.
-Leon.. Nie będziesz mi mówił jak mam wychowywać córkę.
-Ale Violetta nie jest dzieckiem i nie może pan trzymać jej
pod kloszem. – rzekłem.
-Leon.. Chyba masz rację. Powinienem pozwolić Violetcie iść
z tobą do tego baru. –powiedział. –Violu,
tylko nie wracaj późno. – zwrócił się do córki.
-Dobrze.
German poszedł do swojego gabinetu. Viola zaczęła mnie
zasypywać pytaniami.
-Leon. Jak ty to zrobiłeś? Jak go przekonałeś? Jesteś jakimś
czarodziejem?
-Mam dar przekonywania. – powiedziałem i zaśmiałem się.
Violetta też zaśmiała się.
-Dobra ja lecę. Do zobaczenia.
-Pa!
Wyszedłem z domu Violetty i poszedłem na piechotę do swojego
domu.
17.00
***Violetta***
Byłam już gotowa i czekałam na Leona. Usłyszałam dzwonek do
drzwi. Otworzyłam i przewitałam się z chłopakiem.
-To idziemy? – zapytał.
-Tak.
Szliśmy jakieś 20 minut. W Resto Bendzie Leon wysunął mi
krzesło, abym usiadła. Po chwili sam usiadł. Podeszłą do Nas czaronowłosa dziewczyna.
-Leon.. Nie przedstawisz mnie swojej dziewczynie? – zapytała
nieznajoma.
-A właśnie. Violu to jest Francesca moja przyjaciółka. –
pokazał na szatynkę.
-Fran, to jest Viola moja..
-Dziewczyna? – zapytała Francesca.
-Nie, nie. Ja i Leon przyjaźnimy się tylko. – powiedziałam.
-Aha. Czekajcie zaraz wracam.
Po chwili wróciła z dwójką nieznajomych.
-Violetto to jest Maxi i Camila. – rzekła Fran.
-Hej! – powiedzieli w tym samym czasie nowo poznani ludzie.
-Hej. Miło mi Was poznać. – uśmiechnęłam się.
-Nam tez. A teraz nie będziemy Wam przeszkadzać gołąbeczki. – powiedziała.. Camila?
Cała trójka poszła do innego stolika zostawiając mnie i
Leona samych.
Po godzinie
***Leon***
Odprowadziłem Violettę do domu. Na pożegnanie… POCAŁOWAŁA
MNIE W POLICZEK! Wow! Dobrze, że jej tata tego nie widział, bo miałaby
przechlapane. A z innej beczki. Nie powiedziałem Violi, że wyjeżdżam. Nie dałem
rady. Ale.. Kiedyś będę musiał jej powiedzieć.
***Olgita***
Właśnie robiłam kolacje, gdy ktoś zapukał do drzwi.
Otworzyłam. Moim oczom ukazał się bardzo, bardzo, bardzo przystojny mężczyzna,
który kogoś mi przypominał…
-Olga! I jak Ci się podobam? – zapytał.
Teraz już miałam pewność, że to.. Ramallo.
-Ramallo, jakiś ty przystojny. – przytuliłam się do niego.
-Olgo, przestrzeń osobista.
-Ale Ramallo..
-Rozumiem, że patrząc na tak przystojnego mężczyznę jak ja,
nie możesz się opamiętać, ale.. ja.. nie czuje tego samego co ty do mnie. –
powiedział, a ja z płaczem wybiegłam z kuchni.
Postanowiłam, że nie
mogę codziennie patrzyć jak Ramallo mnie odrzuca. Rzucę pracę. Właśnie idę do
gabinetu Germana.
-German! Musimy poważnie porozmawiać. – powiedziałam otwierając
drzwi do gabinetu.
-Olga! Czy coś się
stało?
-Tak. Z przykrością Cię informuję, że odchodzę z pracy. Nie
mam zamiaru wyjawiać swoich powodów, ale wiedz, że będę tęsknić za tym domem.
Do widzenia.- powiedziałam i poszłam spakować walizki.
Przepraszam bardzo, żę długo nie dodawałam, ale po pierwsze
nie miałam weny, a po drugie czasu.
Buziaczki, Nicola ;**
czwartek, 6 czerwca 2013
Rozdział V cz.2
Następnego dnia
***Angie***
Viola jest taka piękna i śpiewa tak slicznie. Tak bardzo przypomina mi Marię. Tęstnię za nią. Była idealną kobietą, żoną, piosenkarką i matką. Ale wracając do Violetty. Na wczoraszym przyjęciu chyba miedzy nią i Leonem coś zaiskrzyło. Dobrze zanm Leona i wiem, że to dobry chłopak i.. kandydant na księcia z bajki Violetty. Ale German.. On chyba nie popoiera ich związku. Na urodzinach był bardzo zły, ponieważ Viola i Leon.. No.. Prawie się całowali. Przeszkodził im. Nie rozumiem go. Przecież Violetta jest już dorosła! Prawie.. Muszę z nim pogadać.
***German***
Siedziałem w swoim gabinecie, kiedy usłyszałem, że ktoś puka do drzwi.
-Otwarte! - powiedziałem, a w zasadzie krzyknąłem.
Drzwi otworzyły się. Moim oczom ukazała się Angie.
-Witaj Germanie. Mam nadzieję, że nie przeszkadzam. - rzekła.
-Jasne, że nie. A.. co Cię tu sprowadza?
-Nic ważnego. Chciałam tylko zapytać czy wszystko okey, bo na wczorajszym przyjęciu byłeś jakiś.. dziwny.
-Yyy.. -zacząłem sie jąkać. - Nie będę Ci ściemniał. Byłem zły Na Violettę i.. Leona! Ty widziałąś co oi wyprawiali?
-Geramn uspokój się . Violetta ma SIEDEMNAŚCIE lat. - głośno podkreśliła słowo siedemnaście. -Daj jej trochę swobody. Nie uważasz, że powinna poznawać ludzi, zaprzyjaźnić się, ... zakochać.
-Zakochać? - nie byłem pewny czy to dobry pomysł.
-Tak. Proszę, zrób to dla niej. Pozwól jej być normalną dziewczyną, a nie księżniczką uwiezioną w wieży.
-Chyba masz rację. Powiniem dać jej trochę luzu. - wymiękłem.
Przez chwilę panowała cisza. Niezręczna cisza.
-To ja już pójdę. - powiedziała Angie.
-Czekaj. - złapałam ja za rękę i przyciągnąłem.. do siebie.
Spojrzeliśmy sobie w oczy i.. nie wiem jak to się stało, ale.. pocałowaliśmy się. Trwało to jakieś pięć minut. Nie wiem kiedy do pokoju weszłą Jade.
-Co wy tu robiecie?! - natychmiast się od siebie oderwaliśmy.
-Yyy... tak sobie tylko rozmawaimy. - powiedzieliśmy nerwowo.
-German nie rób sobie ze mnie żartów. Jeśli wolisz ją ode mnie to powiedz mi. Nie okłamuj mnie, że mnie kochasz. Dobrze widzę, że tak nie jest. Powiedz mi. Czy.. Czy ty mnie kochasz? - była wściekła jak osa.. albo gorzej.
-Jade ja.. ja.. - nie umiałem się wysłowić.
Jade była całkiem ładna i zabawa, ale.. ten pocałunek uświadomił mi, że nic do niej nie czuję. Ja chyba.. jestem zakochany w Angie. Wiem, że to głupie i dziwne, bo to siostra Marii, ale miłości się nie wybiera.
-Tak myślałam. German to koniec. Musisz się wyprowadzić z mojego mieszkania jeszce dzisiaj. - odparłą moja była dziwczyna.
-Jade, to moje mieszkanie i to ty musisz się wyprowadzić. - powiedziałem, a Angie powtrzymywała śmiech.
-Dobrze. -rzekła i wyszła, mocno trzaskając drzwiami za sobą.
***Violetta***
Siedziałam w salonie i oglądałam telewizję. Usłyszałam dzwonek do drzwi. Jak zwykle ja musiałam otworzyć, bo tata był w gabinecie i 'pracował', Olga poszła zrobić zakupy, a Ramallo.. Nie wiem gdzie jest Ramallo. Podeszłam do drzwi i otworzyłam. Czy to jest on? No nie wierzę. Co on tu robi? W drzwiach stał..
Jak myslicie kto stał w drzwiach? Nastepny rozdział jutro. Pozdrawiam, Nicola :**
***Angie***
Viola jest taka piękna i śpiewa tak slicznie. Tak bardzo przypomina mi Marię. Tęstnię za nią. Była idealną kobietą, żoną, piosenkarką i matką. Ale wracając do Violetty. Na wczoraszym przyjęciu chyba miedzy nią i Leonem coś zaiskrzyło. Dobrze zanm Leona i wiem, że to dobry chłopak i.. kandydant na księcia z bajki Violetty. Ale German.. On chyba nie popoiera ich związku. Na urodzinach był bardzo zły, ponieważ Viola i Leon.. No.. Prawie się całowali. Przeszkodził im. Nie rozumiem go. Przecież Violetta jest już dorosła! Prawie.. Muszę z nim pogadać.
***German***
Siedziałem w swoim gabinecie, kiedy usłyszałem, że ktoś puka do drzwi.
-Otwarte! - powiedziałem, a w zasadzie krzyknąłem.
Drzwi otworzyły się. Moim oczom ukazała się Angie.
-Witaj Germanie. Mam nadzieję, że nie przeszkadzam. - rzekła.
-Jasne, że nie. A.. co Cię tu sprowadza?
-Nic ważnego. Chciałam tylko zapytać czy wszystko okey, bo na wczorajszym przyjęciu byłeś jakiś.. dziwny.
-Yyy.. -zacząłem sie jąkać. - Nie będę Ci ściemniał. Byłem zły Na Violettę i.. Leona! Ty widziałąś co oi wyprawiali?
-Geramn uspokój się . Violetta ma SIEDEMNAŚCIE lat. - głośno podkreśliła słowo siedemnaście. -Daj jej trochę swobody. Nie uważasz, że powinna poznawać ludzi, zaprzyjaźnić się, ... zakochać.
-Zakochać? - nie byłem pewny czy to dobry pomysł.
-Tak. Proszę, zrób to dla niej. Pozwól jej być normalną dziewczyną, a nie księżniczką uwiezioną w wieży.
-Chyba masz rację. Powiniem dać jej trochę luzu. - wymiękłem.
Przez chwilę panowała cisza. Niezręczna cisza.
-To ja już pójdę. - powiedziała Angie.
-Czekaj. - złapałam ja za rękę i przyciągnąłem.. do siebie.
Spojrzeliśmy sobie w oczy i.. nie wiem jak to się stało, ale.. pocałowaliśmy się. Trwało to jakieś pięć minut. Nie wiem kiedy do pokoju weszłą Jade.
-Co wy tu robiecie?! - natychmiast się od siebie oderwaliśmy.
-Yyy... tak sobie tylko rozmawaimy. - powiedzieliśmy nerwowo.
-German nie rób sobie ze mnie żartów. Jeśli wolisz ją ode mnie to powiedz mi. Nie okłamuj mnie, że mnie kochasz. Dobrze widzę, że tak nie jest. Powiedz mi. Czy.. Czy ty mnie kochasz? - była wściekła jak osa.. albo gorzej.
-Jade ja.. ja.. - nie umiałem się wysłowić.
Jade była całkiem ładna i zabawa, ale.. ten pocałunek uświadomił mi, że nic do niej nie czuję. Ja chyba.. jestem zakochany w Angie. Wiem, że to głupie i dziwne, bo to siostra Marii, ale miłości się nie wybiera.
-Tak myślałam. German to koniec. Musisz się wyprowadzić z mojego mieszkania jeszce dzisiaj. - odparłą moja była dziwczyna.
-Jade, to moje mieszkanie i to ty musisz się wyprowadzić. - powiedziałem, a Angie powtrzymywała śmiech.
-Dobrze. -rzekła i wyszła, mocno trzaskając drzwiami za sobą.
***Violetta***
Siedziałam w salonie i oglądałam telewizję. Usłyszałam dzwonek do drzwi. Jak zwykle ja musiałam otworzyć, bo tata był w gabinecie i 'pracował', Olga poszła zrobić zakupy, a Ramallo.. Nie wiem gdzie jest Ramallo. Podeszłam do drzwi i otworzyłam. Czy to jest on? No nie wierzę. Co on tu robi? W drzwiach stał..
Jak myslicie kto stał w drzwiach? Nastepny rozdział jutro. Pozdrawiam, Nicola :**
środa, 5 czerwca 2013
Rozdział V cz.1
***Violetta***
Odłożyłam pamiętnik i usiadłam na łóżku. Ciągle myślałam o Leonie. Potem wzięłam telefon i zobaczyłam, że mam nieodebrane dwa połączenia. Ciekawe kto dzwonił? Może Leoś.... Nie powiedziałam tego! Boże, co mi odbija z tym Leosiem?
***Leon***
Wróciłem do domu jakąś godzinę temu. Rodzice kazali mi iść do swojego pokoju i czekać na siebie. Więc czekam i.. próbuje dodzwonić się do Violetty. Skąd mam jej numer? Długa historia. Naprawdę długa. Trochę się zamysliłem i nie zauważyłem, a właściwie nie usłyszał jka rodzice dobijają się do moich drzwi.
-Proszę! - krzyknąłem.
Otworzyli drzwi i weszli do pokoju. Mieli bardzo poważne miny. Aż się trochę wystraszyłem.
-Leon.. - zaczął tata.
-Synku, bardzo nam przykro, ale.. - mama nie mogła tego z siebie wydusić.
-Ale? - na mojej twarzy pojawił się strach i przerażenia.
-Niestety musimy wyjechać z Argentyny. - zatkało mnie.
-Co? Jak to mozliwe? Dlaczego? - zadawałem pytania. Oni milczeli.
-Przepraszamy, tak wyszło. Pojutrze wyjeżdżamy. Spakuj sie.
Wyszli z pokoju. Ja siedziałem nieruchomo, patrząc w miejsce, w którym przed chwilą stali rodzice. Czy musimy jechać właśnie teraz, gdy.. Gdy poznałem Violettę? Grrrr... Dlaczego?
Przepraszam, że na części, ale nie miałam wyjścia. A tak wogóle jak Wam się podoba? Piszcie w komentarzach. Część druga jutro popołudniu. Następny rozdział w czwartek lub piatek. Cciałabym podziękować Wam, a szczególnie Julii K. , za to, że czytacie mojego bloga. Dzięki :D
Odłożyłam pamiętnik i usiadłam na łóżku. Ciągle myślałam o Leonie. Potem wzięłam telefon i zobaczyłam, że mam nieodebrane dwa połączenia. Ciekawe kto dzwonił? Może Leoś.... Nie powiedziałam tego! Boże, co mi odbija z tym Leosiem?
***Leon***
Wróciłem do domu jakąś godzinę temu. Rodzice kazali mi iść do swojego pokoju i czekać na siebie. Więc czekam i.. próbuje dodzwonić się do Violetty. Skąd mam jej numer? Długa historia. Naprawdę długa. Trochę się zamysliłem i nie zauważyłem, a właściwie nie usłyszał jka rodzice dobijają się do moich drzwi.
-Proszę! - krzyknąłem.
Otworzyli drzwi i weszli do pokoju. Mieli bardzo poważne miny. Aż się trochę wystraszyłem.
-Leon.. - zaczął tata.
-Synku, bardzo nam przykro, ale.. - mama nie mogła tego z siebie wydusić.
-Ale? - na mojej twarzy pojawił się strach i przerażenia.
-Niestety musimy wyjechać z Argentyny. - zatkało mnie.
-Co? Jak to mozliwe? Dlaczego? - zadawałem pytania. Oni milczeli.
-Przepraszamy, tak wyszło. Pojutrze wyjeżdżamy. Spakuj sie.
Wyszli z pokoju. Ja siedziałem nieruchomo, patrząc w miejsce, w którym przed chwilą stali rodzice. Czy musimy jechać właśnie teraz, gdy.. Gdy poznałem Violettę? Grrrr... Dlaczego?
Przepraszam, że na części, ale nie miałam wyjścia. A tak wogóle jak Wam się podoba? Piszcie w komentarzach. Część druga jutro popołudniu. Następny rozdział w czwartek lub piatek. Cciałabym podziękować Wam, a szczególnie Julii K. , za to, że czytacie mojego bloga. Dzięki :D
wtorek, 4 czerwca 2013
Przeprosiny
Kochani bardzo Was przepraszam, że tak długo nie dodawałam rozdziału. I..jeszcze przez kilka dni go nie dodam, ponieważ kompletnie nie mam czasu. Ale.. po co ja Wam to mówię skoro i tak nie czytacie mojego bloga. Nie obchodzi Was czy rozdział napiszę jakiś głupi post czy nie.
Nicola ;**
Nicola ;**
czwartek, 30 maja 2013
Rozdział IV
***Violetta***
On powiedział do mnie 'Violu' ,tylko tata, babcia i Angie tak do mnie mówią. Reszta mówi 'Violetta', a on od razu zdrobnieniem. Ooo! Jaki on słodki! A jaki przystojny, mądry, ... Violetta! Ogarnij się
dziewczyno! O boże! Czy ja się w nim zakochałeam?! Nie to niemożliwe! W tak krótkim czasie? A może..
-Słucham. - odpowiedziałam.
-Czy zatańczysz ze mną?
-Z chęcią.
Podał mi rękę i weszliśmy na parkiet (czytaj: podłogę). Leon złapał mnie w pasie i przyciągnął do siebie. Położyłąm ręce na jego ramionach. Byłam w siódym niebie. Tańcząc przyblizalismy się do siebie.
Pod koniec piosenki dzieliły nas milimetry. Patrzyliśmy sobie głęboko w oczy, tak jak przedtem, a nasze usta prawie się stykały. Powoli przyciągaliśmy się do siebie. Dosłownie za chwilę się pocałujemy!
Jeszcze chwila, jeszcze moment i...
-Violetta! - to był tata. Nie miał kiedy mnie zawołac. Musiał własnie teraz?! Taka okazja może się więcej nie potórzyć, o on po prostu mi przerywa tą chwilę?! Mam ochotę go ukatrupić! Grrr..
Ja i Leon oderwaliśmy się od siebie. Dopiero teraz zobaczyliśmy, że wszyscy siedzieli za stołem i patrzyli się na nas. A my obściskiwaliśmy się i prawie całowaliśmy na ich oczach! BOŻE!
-Tak? - zapytałam udając głupią.
-Może raczyłabyś usiąść do stołu? Ty Leon tak samo. - rzekł, a w jego oczach było widać złość i gorycz.
-Yyy... Tak czemu nie? - powiedzieliśmy w tym samym czasie udając, że nic się przed chwilą nie wydarzyło.
Podeszliśmy do stołu. Leon kulturalnie wysunął mi krzesło, abym mogła usiąść. Po chwili sam usiadł. Zjedliśmy i rozmawialiśmy. Okazało się, że Leon jest uczniem Studia 21. Super! Bedę mogla codziennie
się z nim widywać!
***Leon***
No nie wierze! Przed chwilą prawie pocałowałem się z Violettą. Ja naprawdę się w niej zakochałem! I.. mam wrażenie, że ona we mnie tez. Tylko jedna osoba stoi nam na drodze do szczęścia - German.
No ale prędzej czy później będzie musiał zaakceptować fakt, ze jego córka nie jest juz dzieckiem, tylko piękną, mądrą, utalentowaną, słodką, miłą.. KOBIETĄ. Dobre jest to, że codziennie będę się z nią
widywał, bo chce się zapisać do Studio. Super! Na pewno się dostanie. Ma taki piękny i subtelny głos. Oby była w mojej klasie. Byłoby po prostu idealnie. O! Dostałem sms'a. Ciekawe od kogo?
Spojrzałem na ekran telefonu i zobaczyłem wiadomość od mamy : 'Leon, kochanie wracaj szybciutko do domu. Ja i tata musimy ci coś bardzo waznego powiedzieć. Całuję mama ' Ciekawe co to za
ważna sprawa? Ale to mało mnie obchodzi. Najbardzie dręczy mnie to, że teraz muszę iść do domu. Muszę odejść od niej, muszę odejść od violetty. Ale przecież się zobaczymy. W Studio. I.. dam jej swoój
numer.
-Violu.
-Co?
-Masz to mój numer pisz i dzwoń kiedy chcesz. - to mówiąc dałem jej karteczkę, na której był mój numer. - A teraz wybacz, ale muszę już iśc.
-Leon, proszę zostań jeszcze trochę. Będzie mi nudno bez Ciebie.
-Bardzo mi przykro, nie mogę. Mama napisała, że ma mi coś ważnego, bardzo ważnego do powiedzienia.
-No dobrze. Papa!
-Pa! - pocałowałem ją w policzek i odeszłem.
***Violetta***
Jaka szkoda, ze musiał już iść! Tak tu nudno bez niego.
Wieczorem
Urodziny były udane. Teraz siedzę na łóżku w swoim pokoju i piszę w pamiętniku.
'Dzisiaj były moje siedemnaste urodziny. Tata spełnił moją prośbę i zaprosił jakiegoś rowiesnkia. Ale jakiego! On jest taki przystojny. Po prostu się w nim zakochałam.' Następnie wzięłam z półki zdjęcie, które mu zrobiłam i wkleiłąm do pamiętnika. A oto śliczny on :
On powiedział do mnie 'Violu' ,tylko tata, babcia i Angie tak do mnie mówią. Reszta mówi 'Violetta', a on od razu zdrobnieniem. Ooo! Jaki on słodki! A jaki przystojny, mądry, ... Violetta! Ogarnij się
dziewczyno! O boże! Czy ja się w nim zakochałeam?! Nie to niemożliwe! W tak krótkim czasie? A może..
-Słucham. - odpowiedziałam.
-Czy zatańczysz ze mną?
-Z chęcią.
Podał mi rękę i weszliśmy na parkiet (czytaj: podłogę). Leon złapał mnie w pasie i przyciągnął do siebie. Położyłąm ręce na jego ramionach. Byłam w siódym niebie. Tańcząc przyblizalismy się do siebie.
Pod koniec piosenki dzieliły nas milimetry. Patrzyliśmy sobie głęboko w oczy, tak jak przedtem, a nasze usta prawie się stykały. Powoli przyciągaliśmy się do siebie. Dosłownie za chwilę się pocałujemy!
Jeszcze chwila, jeszcze moment i...
-Violetta! - to był tata. Nie miał kiedy mnie zawołac. Musiał własnie teraz?! Taka okazja może się więcej nie potórzyć, o on po prostu mi przerywa tą chwilę?! Mam ochotę go ukatrupić! Grrr..
Ja i Leon oderwaliśmy się od siebie. Dopiero teraz zobaczyliśmy, że wszyscy siedzieli za stołem i patrzyli się na nas. A my obściskiwaliśmy się i prawie całowaliśmy na ich oczach! BOŻE!
-Tak? - zapytałam udając głupią.
-Może raczyłabyś usiąść do stołu? Ty Leon tak samo. - rzekł, a w jego oczach było widać złość i gorycz.
-Yyy... Tak czemu nie? - powiedzieliśmy w tym samym czasie udając, że nic się przed chwilą nie wydarzyło.
Podeszliśmy do stołu. Leon kulturalnie wysunął mi krzesło, abym mogła usiąść. Po chwili sam usiadł. Zjedliśmy i rozmawialiśmy. Okazało się, że Leon jest uczniem Studia 21. Super! Bedę mogla codziennie
się z nim widywać!
***Leon***
No nie wierze! Przed chwilą prawie pocałowałem się z Violettą. Ja naprawdę się w niej zakochałem! I.. mam wrażenie, że ona we mnie tez. Tylko jedna osoba stoi nam na drodze do szczęścia - German.
No ale prędzej czy później będzie musiał zaakceptować fakt, ze jego córka nie jest juz dzieckiem, tylko piękną, mądrą, utalentowaną, słodką, miłą.. KOBIETĄ. Dobre jest to, że codziennie będę się z nią
widywał, bo chce się zapisać do Studio. Super! Na pewno się dostanie. Ma taki piękny i subtelny głos. Oby była w mojej klasie. Byłoby po prostu idealnie. O! Dostałem sms'a. Ciekawe od kogo?
Spojrzałem na ekran telefonu i zobaczyłem wiadomość od mamy : 'Leon, kochanie wracaj szybciutko do domu. Ja i tata musimy ci coś bardzo waznego powiedzieć. Całuję mama ' Ciekawe co to za
ważna sprawa? Ale to mało mnie obchodzi. Najbardzie dręczy mnie to, że teraz muszę iść do domu. Muszę odejść od niej, muszę odejść od violetty. Ale przecież się zobaczymy. W Studio. I.. dam jej swoój
numer.
-Violu.
-Co?
-Masz to mój numer pisz i dzwoń kiedy chcesz. - to mówiąc dałem jej karteczkę, na której był mój numer. - A teraz wybacz, ale muszę już iśc.
-Leon, proszę zostań jeszcze trochę. Będzie mi nudno bez Ciebie.
-Bardzo mi przykro, nie mogę. Mama napisała, że ma mi coś ważnego, bardzo ważnego do powiedzienia.
-No dobrze. Papa!
-Pa! - pocałowałem ją w policzek i odeszłem.
***Violetta***
Jaka szkoda, ze musiał już iść! Tak tu nudno bez niego.
Wieczorem
Urodziny były udane. Teraz siedzę na łóżku w swoim pokoju i piszę w pamiętniku.
'Dzisiaj były moje siedemnaste urodziny. Tata spełnił moją prośbę i zaprosił jakiegoś rowiesnkia. Ale jakiego! On jest taki przystojny. Po prostu się w nim zakochałam.' Następnie wzięłam z półki zdjęcie, które mu zrobiłam i wkleiłąm do pamiętnika. A oto śliczny on :
Subskrybuj:
Posty (Atom)